چند مدرسه در فیلادلفیا و نیوجرسی اقدام به کاهش آثار پا برگهای خود با پذیرش اتوبوسهای مدرسه الکتریکی میکنند. پویش به سمت حمل و نقل پایدار در حال جذب شتاب میگیرد زیرا موسسات آموزشی بیشتر بر حفاظت از محیط زیست تاکید میکنند.
یکی از مثالها، تخصیص اخیر یارانه فدرال و هزینه بازپرداختی به مبلغ حدود 17 میلیون دلار به نهاد آموزشی فیلادلفیا برای تهیه اتوبوسهای الکتریکی است. در همین حال، ایالت نیوجرسی هم 15 میلیون دلار مخصوص پشتیبانی از مدارس برای انتقال از اتوبوسهای دیزلی به الکتریکی اختصاص داده است.
روب کانر، رئیس مدرسه در آکادمی کریستینا سیکس در نیوجرسی، از این فعالیت با انگیزه سخن گفت و بر اهمیت مبارزه با بیعدالتی محیطی مدرسه تاکید کرد. این آکادمی با جایگزینی دو اتوبوس دیزلی با جایگزینهای الکتریکی و نصب ایستگاههای شارژ، هدف دارد ارزشهای اکولوژیکی را از طریق اقدامات عملی در دانشآموزان خود غلبه کند.
پذیرش حمل و نقل مدرسهای صحیح از نظر اکولوژیکی نه تنها آلایندهها را کاهش میدهد بلکه نمونهای مثبت برای نسل جوان تدارک میبخشد. از طریق چنین فعالیتهایی، مدارس نقش بسزایی در ترویج پایداری و تقویت فرهنگ مسئولیت محیطی در بین دانشآموزان و جوامع گسترده ایفا میکنند.
افق های جدید در حمل و نقل مدرسهای اکولوژیک
چون حرکت به سمت حمل و نقل مدرسهای اکولوژیکی به تدریج شتاب میگیرد، حقایق جذاب دیگری در زمینه این گذار ضروری نور افکنده و بیشتر روشنگری در مورد امکانات و چالشهای مرتبط با این گذار بنیادی فراهم میکند. بگذارید در این منظر دقیقتر بنگریم.
سوالات کلیدی:
۱. چه تأثیرات هزینهای بلندمدت اجرای اتوبوسهای مدرسه الکتریکی نسبت به اتوبوسهای دیزلی سنتی دارد؟
۲. مدارس چگونه میتوانند زیرساخت کارایی برای ایستگاههای شارژ را برای حمایت از یک ناوگان اتوبوس الکتریکی تضمین کنند؟
۳. چه سیاستها یا ویژگیهای تحریککنندهای برای ترغیب مدارس بیشتر به انتخاب گزینههای حمل و نقل اکولوژیکی موجود است؟
پاسخها و بینشها:
۱. در حالی که هزینه ابتدایی اتوبوسهای الکتریکی ممکن است بالاتر از اتوبوسهای دیزلی باشد، هزینههای عملیاتی و نگهداری طول عمر اتوبوسهای الکتریکی معمولاً کمتر است که منجر به صرفهجوییهای مالی بلند مدت میشود.
۲. مدارس باید محل و تعداد ایستگاههای شارژ را استراتژیک نصب کرد تا استفاده بهینه دریافت کنند و از اختلالها در برنامه ریزیهای اتوبوس جلوگیری کنند.
۳. دولتها در سطوح مختلف یازدهیهها، تخفیفها و پاداش مالی را به مدارسی که در اتوبوسهای الکتریکی سرمایه گذاری میکنند، ارائه میدهند با هدف تسریع در گذار به راهکارهای حمل و نقل پایدار.
مزایا:
– کاهش آلایندهها سبب هوای تمیزتر و بهبود سلامت عمومی میشود، به خصوص در مناطق شهری با جمعیت چگال که مدارس اغلب در آنجا واقع میشوند.
– اتوبوسهای الکتریکی سفرهای ساکتتر و نرمتری را ارائه داده و تجربه کلی برای دانشآموزان و رانندگان را بهبود میبخشد.
– مدارس میتوانند از دیدگاه عمومی بهبودی یافته برخوردار باشند و تعهد خود را به پایداری محیطی نشان دهند که خانوادهها و ذینفعان علیه اکولوژی را جذب میکند.
معایب:
– بردروزرسانی محدود که در اتوبوسهای الکتریکی نسبت به همتایان دیزلی وجود دارد ممکن است نیاز به برنامه ریزی دقیق مسیر و زیرساخت شارژ اضافی داشته باشد.
– هزینههای سرمایهگذاری ابتدایی میتواند یک مانع برای نهادهای مدرسهای با بودجه محدود باشد که نیاز به راهکارهای مالی خلاقانه و برنامه ریزی مالی دارند.
– فرآیند تکاملی فناوری وسایل نقلیه الکتریکی ممکن است چالشهایی از نظر استانداردسازی و سازگاری ایجاد کند و احتمالاً نیاز به بروزرسانی یا تغییرات در زیرساخت موجود را داشته باشد.
در بررسی پیچیدگی گذر به حمل و نقل مدرسهای اکولوژیک، حیاتی است که ذینفعان این مسئله مزایا و معایب را در نظر بگیرند و بر منابع و مکانیسمهای حمایتی موجود استوار شوند تا اثر مثبت بر محیط زیست و نسلهای آینده را بیشینه کنند.
برای کسب اطلاعات بیشتر و منابع در زمینه شیوههای حمل و نقل پایدار در آموزش، شما میتوانید وبسایت سازمان حفاظت از محیط زیست
Environmental Protection Agency
را برای دستورالعملهای معرفیکننده و برنامههای در این زمینه مطالعه کنید.